جرایم اینترنتی نوع ۱
از دید قربانی این نوع جرایم تنها یک اتفاق هستند. مثلا قربانی بدون آگاهی یک تروجان را دانلود می کند که برنامه ای برای ضبط و ثبت ضربات کلید روی کامپیوتر نصب می کند. متناوبا قربانی ممکن است ایمیلی دریافت کند که دربرگیرنده لینکی برای یک سایت شناخته شده است ولی درواقع لینکی به یک وبسایت انحرافی است.
این نوع جرایم اغلب توسط برنامه های crimeware مانند ضبط کننده ضربات کلیدهای کیبورد، ویروس ها، یا تروجان ها تسهیل می شوند
نقص ها یا آسیب پذیری های نرم افزار اغلب ردپایی برای مهاجمان ایجاد می کنند. برای مثال مجرمانی که یک وبسایت را کنترل می کنند ممکن است از آسیب پذیری های یک مرورگر وب سوء استفاده کرده و یک تروجان را وارد کامپیوتر قربانی کنند.
جرایم اینترنتی نوع ۲
در سوی دیگر طیف جرایم، جرایم اینترنتی نوع ۲ قرار دارند که دربردارنده جرایم زیر بوده ولی تنها به این فعالیت ها محدود نمی شوند: اذیت و آزار اینترنتی، شکار کودکان، اخاذی، تهدید، دستکاری انبار فروشگاه ها، جاسوسی های پیچیده سازمان ها و طرح ریزی و اجرای فعالیت های تروریستی.
به طور معمول مجموعه ای از رویدادهایی مانند ارتباطات مکرر با قربانی هستند. مثلا هدف در هنگام چت با کسی برخورد می کند که در طول زمان سعی در برقراری ارتباط می کند. سرانجام مجرم موفق به برقراری ارتباط شده و جرم مورد نظر خود را انجام می دهد. یا اعضای یک گروهک تروریستی یا سازمان جنایی ممکن است از پیام های مخفی برای برقراری ارتباط در یک فروم عمومی استفاده کنند تا مثلا برای فعالیت های خود برنامه ریزی کرده یا در مورد مکان پول شویی بحث کنند.
این کار معمولا توسط برنامه هایی که در رده بندی برنامه های جرایم اینترنتی قرار نمی گیرند تسهیل می شوند. مثلا مکالمات این مهاجمان ممکن است با استفاده از سرویس های پیام های فوری یا انتقال فایل با استفاده از FTP ها انجام پذیرد.
